ရွင္မထီး “တန္ေဆာင္း” မွ ထူးဆန္းေသာ အဖိုးအိုရဲ႕ ႀကိဳတင္ေဟာကိန္း ယခု အမွန္ျဖစ္ေနၿပီလား
Zawgyi
ရွင္မထီး တန္ေဆာင္းမွ အဖိုးအိုရဲ႕ ႀကိဳတင္ေဟာကိန္းေတြက ေရာဂါအတြက္ အမွန္ျဖစ္ေနၿပီလား
ဤစာ ကိုေရးရန္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ီတုံခ်တုံ ျဖစ္ခဲ့သည္။ အ႐ူးစာရင္း လူယုတ္မာစာရင္း ၾကပ္မျပည့္သူစာရင္း တစ္ဖက္ပိတ္စာရင္း သြင္းကာ အေလွာင္ခံရမည္ကိုလည္း ေကာင္းစြာသိထားပါသည္။
ဤစာကို ျမင္ေတြ႕ၾကားသိခဲ့ရသည့္ အတိုင္းသာ ေရးပါသည္ဟု က်ိန္ဝံ့ပါသည္ ဘာသာေရးယုံၾကည္သက္ဝင္ျခင္း ႏွင့္လည္း နည္းနည္းမွ်မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ဦးစြာေျပာလိုပါသည္။
၂၀၁၆ တုန္းက ျဖစ္ပါသည္။ ထိုစဥ္က ကြၽန္ေတာ္သည္ ေငြေၾကးၾကပ္တည္း ရည္းစားႏွင့္ကြဲေနစဥ္ ႀကံရာမရျဖစ္ကာ ေ႐ႊတိဂုံဘုရား ညတိုင္းသြားေနခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ဘာသာမဲ့ သိပၸံသမားမ်ားအေနျဖင့္ ၾကည့္ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္မွာ ဒုကၡမ်ားခ်ိန္ ဘုရားရွိခိုးေသာ ဉာဏ္ပညာႏုံနဲ႔သူသာျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။
ဉာဏ္ပညာႀကီးျမင့္သူ အဆင့္ျမင့္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအျမင္အရၾကည့္လွ်င္ ေလာကဓံကို ႀကံ့ႀကံ့မခံဘဲ သက္ရွိ ထင္ရွားမရွိေတာ့ေသာ ဘုရားကို အလကားေနအလကားဂ်ီတိုက္ပူဆာ ေနသူ ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္ မည္သူေတြမည္ကဲ့သို႔ ျမင္ျခင္း ဆိုသည့္ကိစၥထက္ စိတ္ဆင္းရဲေနခ်ိန္တြင္ ေ႐ႊတိဂုံဘုရားကို ဖူးျမင္ရလွ်င္ပင္ စိတ္ထဲ အနည္းငယ္သက္သာသျဖင့္ သြားျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ခံပါသည္အထက္ေဖာ္ျပပါဘာသာမဲ့မ်ားႏွင့္ ဉာဏ္ရည္ျမင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား
ႏွစ္ဘက္စလုံးက ဝိုင္းဆဲလွ်င္လည္း ေစာဒကတက္စရာမရွိ ငုံ႔ခံရမည္သာ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေျပာလိုပါသည္။မိုးတြင္းကာလႀကီးလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထုံးစံအတိုင္း ဘုရားရွိခိုး ပုတီးစိတ္ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝၿပီးခ်ိန္တြင္ မိုးသည္းထန္စြာ႐ြာေနပါသည္အခ်ိန္ကား ည ရး၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ညဘက္လည္းျဖစ္ မိုးလည္း မ်ားသျဖင့္ ဘုရား ေပၚတြင္ လူအလြန္က်ဲပါးေနပါသည္။ရး၃၀ အထိ မိုးမတိတ္သျဖင့္ ဆက္မေစာင့္ေတာ့ဘဲ ထီးဖြင့္ကာ တန္ေဆာင္းထဲမွ ထြက္လာပါသည္။တနဂၤေႏြေထာင့္အနီးတြင္ မိုးေရထဲ စို႐ႊဲကာ ထီးမပါေသာ အဘိုးအိုတစ္ဦး တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားေနသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္
ရင္ျပင္ေတာ္ရွိေက်ာက္ျပားမ်ားမွာ မိုးေရတို႔ျဖင့္ စို႐ႊဲေနရာ ေခ်ာ္လဲမည္စိုးသျဖင့္ အဘိုးအိုဆီသြားကာ ထီးမိုးၿပီးေဖးမေပးပါသည္။ အဘိုးအိုမွာ ႐ုပ္ရည္ အလြန္သန႔္ၿပီး ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီးမွန္း သိသာသည္။
ဘယ္သြားခ်င္သလဲလိုက္ပို႔ေပးပါရေစဟုေျပာရာ ရွင္မထီးတန္ေဆာင္း သြားခ်င္သည္ဟု ေျပာသျဖင့္လိုက္ပို႔ခဲ့ပါသည္ရွင္မထီးတန္ေဆာင္း အေရာက္တြင္ မိုးပိုသည္းလာသျဖင့္ ခဏနားရပါသည္။ တန္ေဆာင္းထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္သာရွိပါသည္။
ကြၽန္ေတာ့မွာစို႐ႊဲေနသေလာက္ အဘိုးအို၏ အဝတ္အစားမ်ားမွာ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေျခာက္ေသြ႕သြားသည္ကို ျမင္ရသည္ျဖစ္ရာ စိတ္ထဲ ေျခာက္ျခားမိလာပါသည္။
ႏွာေခါင္းတြင္လည္း အမည္မတပ္ ႏိုင္ေသာ အေမႊးနံ႔တစ္မ်ိဳးကို ရလာသည္ျဖစ္ရာ ကြၽန္ေတာ့မွာ အေၾကာက္လြန္ၿပီး နဖူးမွ ေခြၽးေစးမ်ားပါျပန္လာပါသည္။
အဘိုးအိုမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ကာဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ၿပီး “ငါ့ႏွယ္ကြာ တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ ငါ့ကိုသရဲထင္ၿပီးေၾကာက္တာ မင္းပဲရွိတယ္။ သရဲ မဟုတ္ပါဘူးကြ။ လူစစ္စစ္ပါ။ဒီမွာ အရိပ္ထြက္ပါတယ္ကြလူစစ္စစ္မွ ေဗဒင္ဆရာပါကြာ။
ကဲမိုးလည္းသည္းေနေတာ့မင္းေမးခ်င္ရာေမး။ ငါလည္းသိသေလာက္ျပန္ေျဖမယ္”ဟုဆိုပါသည္။ ကြန္ေတာ္လည္း အဘိုးအိုမွာလူျဖစ္သည္ ဆိုသည္ကို ဇေဝဇဝါႏွင့္ လက္ခံရေလသတည္း။
စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ “ကဲ ေမးမယ္အဘိုးရာ။ အေတာ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ မေမးခင္ လာဘ္အရင္တင္မယ္”ဟုဆိုကာ ငါးေထာင္တန္တစ္႐ြက္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္တ႐ိုတေသ ကမ္းေပးပါသည္
အဘိုးအို “ေမးခြန္းငါးခု ေမးလို႔ရတယ္” ကြၽန္ေတာ္ “နံပါတ္တစ္ ကြၽန္ေတာ့္ အခ်စ္ေရးအေၾကာင္းေျပာပါ” အဘိုးအို “မင္းျပတ္သြားတဲ့ရည္းစားနဲ႔ေရစက္ကုန္သြားၿပီ။ ေနာက္ဆက္တြဲမေမးနဲ႔မေျဖဘူး။
မင္းရမဲ့ မိန္းမကသူမဟုတ္ဘူး။ ဒါပဲမွတ္ထား”ကြၽန္ေတာ္ “နံပါတ္ႏွစ္ ကြၽန္ေတာ္ စုထားတာေလးနဲ႔အိမ္ေဆာက္တာ အေႂကြး သိန္းႏွစ္ရာတင္ေနတယ္။
ေရနံေဈးက်လို႔ အလုပ္မရွိဘူးနားေနရတယ္။ ဒီဒုကၡကေန ဘယ္ေတာ့လြတ္မွာလဲ” အဘိုးအို “ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ဆိုသီလဝါက ေရနံကုမၸဏီက မင္းကိုျပန္ဆက္သြယ္ၿပီး အလုပ္အပ္လိမ့္မယ္။
့ စားဖို႔ေသာ့ မပူရဘူး။ ၂၀၁၇ ႏွစ္လပိုင္းကုန္မွပင္လယ္ထဲက သဘာဝဓာတ္ေငြ႕တြင္းမွာမင္းကန္ထ႐ိုက္ျပန္ရမယ္။အေႂကြးအားလုံးက ၂၀၁၇ သီတင္းကြၽတ္မွာ ေျပလည္ၿပီးစုမိမယ္။ ေနာက္ထပ္ ကန္ထ႐ိုက္အသစ္လည္းထပ္ရမယ္။
ဒါပဲ ထပ္မေမးနဲ႔”ကြၽန္ေတာ္ “နံပါတ္သုံး ကြၽန္ေတာ့္အေဖနဲ႔အေမရဲ႕က်န္းမာေရး” အဘိုးအို”မင္းအေမ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေအာင္နာက်င္ကိုက္ခဲလိမ့္မယ္။ ၂၀၁၉ ေရာက္မွ သက္သာမယ္။ မင္းအေဖက ၂၀၁၈ ဝါဆိုမွာ ေလျဖတ္ၿပီး ညာတစ္ျခမ္းေသမယ္။
တနလၤာသားတိုင္းရင္းသမားေတာ္ေဆးနဲ႔ အရွင္းေပ်ာက္မယ္။ သီတင္းကြၽတ္ရင္ႏွလုံးေရာဂါျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီ တနလၤာသားဆရာကိုပဲအပ္။ သူကုမွ ေပ်ာက္မွာ။သူကမွတကယ့္မင္းတို႔မိသားစုကိုကယ္ဆယ္မဲ့ သမားေတာ္ပဲ။
သူ႔ကိုလိုက္ရွာ” ကြၽန္ေတာ္ “ေမးခြန္းနံပါတ္ေလး ျမန္မာျပည္ဟာဒီအစိုးရသက္တမ္း ငါးႏွစ္အတြင္းႀကီးပြားဖို႔ရွိလား” အဘိုးအို“ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ တိုးတက္မယ္။ တခါတေလ တန႔္ေနသလိုေတာင္ရွိလိမ့္မယ္။ ၂၀၁၉ နဲ႔ ၂၀၂၀ ဟာျမန္မာျပည္နဲ႔ တစ္ကမာၻလုံး အတြက္သေရာႀကီးခိုင္းတဲ့ ကာလပဲ။၂၀၁၉ မိုးကာလမွာ အဆစ္အျမစ္ေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကိုက္ခဲတဲ့ကူးစက္ေရာဂါျဖစ္လိမ့္မယ္။
ဒါဟာေရွ႕ေျပးပဲ။
၂၀၁၉ ကုန္လို႔ ၂၀၂၀ စတာနဲ႔တစ္ကမာၻလုံး ေနရာအႏွံ႔ကူးစက္ျမန္ ကပ္တစ္ခုဆိုက္လိမ့္မယ္။ အေသအေပ်ာက္လည္းမ်ားၿပီးကုသေဆးေရာ ကာကြယ္ေဆးပါလြယ္လြယ္နဲ႔ရွာမေတြ႕ဘဲမ်က္စိလည္ေအာင္ျဖစ္လိမ့္မယ္။
ကမာၻနဲ႔ခ်ီကပ္ဆိုက္လို႔ ျမန္မာျပည္လည္းမေရွာင္ႏိုင္ပဲ စီးပြားေရးသိပ္ထိခိုက္မယ္” ကြၽန္ေတာ္ “နံပါတ္ငါး ေမးခြန္းပါ။အဲ့ဒီေရာဂါကိုကုစရာေဆး မရွိဘူးလား။” အဘိုးအို”မေျဖသင့္တဲ့ ေမးခြန္းပဲ။
အေနာက္တိုင္းေဆးပညာကေတာ့ ေဆးေပၚဖို႔အခ်ိန္ၾကာလိမ့္မယ္။ တိုင္းရင္းသမားေတာ္ေတြကလည္း ဒါကို အပူနာလို႔ ေကာက္ခ်က္မွားခ်ၾကလိမ့္မယ္။
အပူနာ အေအးနာ အပူအေအးေရာေထြးနာသုံးမ်ိဳးအနက္ ဒါဟာ အေအးနာျဖစ္တယ္။ အေအးနာမွာမွ ဥတုယွဥ္ အေအးနာျဖစ္တယ္။တိုင္းရင္းေဆးမွာ ေဒသနာနည္းအရၾကပ္ခိုးကို အေျခခံၿပီးေဖာ္ထားတဲ့ေဆးကို ကြမ္း႐ြက္ျပဳတ္ရည္က်က်မွာ
ဆားအရသာေပၚ႐ုံခပ္ၿပီးေသာက္ေရာဂါျပင္းရင္ေတာင္ တစ္ပတ္ေက်ာ္ရင္ အရွင္းေပ်ာက္လိမ့္မယ္။မျဖစ္ေစခ်င္ရင္ ဂ်င္းကို ထန္းလ်က္နဲ႔ျပဳတ္ေသာက္။ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ေန။ ဒါေပမဲ့ မင္းဒီေဆးနည္းကို တစ္ေလာကလုံးကဲ့ရဲ႕ၾကလိမ့္မယ္။
ပါးစပ္ပိတ္ထားဂႏၶမာဒနေတာင္မွာေနတဲ့ ေဆးလူေတြကိုေျပာျပလိုက္တာနဲ႔မင္းကိုဝိဇၨာေတြေဖာ္ေပးတဲ့ေဆးေတာင္ ဓာတ္ခြဲခန္းက ထြက္လာတာ မဟုတ္ခဲ့ရင္ ေျမာင္းထဲလႊင့္ပစ္ခံရမဲ့ သိပၸံကမာၻႀကီးမွာ မင္းလူ႐ူးမျဖစ္ေစနဲ႔။
ေမးခြန္းလည္း ငါးခု ျပည့္ၿပီ။ အဘိုးလည္းေျပာစရာကုန္ၿပီ” ကြၽန္ေတာ္ “အဘိုး ယၾတာေလးမစအုံးေလ” အဘိုးအို (ဟားတိုက္ရယ္လ်က္) “လူလည္ေလး ယၾတာေပးမယ္။
ေရာ့မင္းေပးခဲ့တဲ့ ငါးေထာင္တန္ ျပန္ယူသြား။ ေဆာင္ထား။ သီတင္းကြၽတ္ရင္ ႀကိဳက္တဲ့ဘုရားေစတီမွာ လႉလိုက္။ တစ္ လင္ရွိမယား မျပစ္မွားဘဲ ဒုသနေသာကိုေရွာင္။ ႏွစ္ အရက္ေသစာမေသာက္စားနဲ႔။ သုံး အမဲသားနဲ႔ကြၽဲသား ႏွစ္မ်ိဳးေရွာင္။
ရယ္ရတဲ့ ကေလး။ ေတာင္းလို႔ရတာအမ်ားႀကီးရွိရက္နဲ႔ ယၾတာေလးပဲေတာင္းတယ္။ေ႐ႊတိဂုံဘုရားေပၚမွာေတာင္ သရဲေျခာက္တယ္လို႔ ထင္တဲ့လူမိုက္ေလး” ကြၽန္ေတာ္ “အဘိုးနာမည္နဲ႔လိပ္စာေလး” အဘိုးအို”ေမးခြန္းငါးခု ျပည့္ၿပီေလ။မေျဖေတာ့ဘူး။ မသိခ်င္နဲ႔ေတာ့။ကဲ
အဘိုးပုတီးစိတ္မယ္ ျပန္ေတာ့” ကြၽန္ေတာ္ အဘိုးအိုကို ကန္ေတာ့ကာႏႈတ္ဆက္သည္။ ရွင္မထီးတန္ေဆာင္းဝတြင္ ထီးဖြင့္ၿပီးျပန္လွည့္ၾကည့္ေသာ္ အဘိုးအိုမွာမရွိေတာ့။ ျပန္ဝင္ၿပီးလိုက္ရွာသည္။
တန္ေဆာင္းတစ္ခုလုံးတြင္ အရိပ္ပင္မေတြ႕။အေမႊးနံ႔ကား သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့သည္မွာ လူေလာ နတ္ေလာ သိုက္ကေလာ ဝိဇၨာဓိုရ္ေလာယေန႔အထိမသိ။မေကာင္းဆိုးဝါးေတာ့မျဖစ္တန္ရာ။
ေနာက္တစ္ပတ္ၾကာေသာ္
PUMA Energy မွ Single Line Diagram မ်ား ဆြဲရန္အလုပ္ရသည္။ ၂၀၁၇ မတ္လဆန္းတြင္ TOTAL ၏ရတနာ ကမ္းလြန္တြင္ အလုပ္ကန္ထ႐ိုက္တစ္ခု ရခဲ့သည္။ေအာက္တိုဘာ လဆန္းတြင္ ရွိသမွ်အေႂကြးအားလုံး ေၾကခဲ့သည္။
Offshore Platform မ်ားကို 3D ပုံဆြဲေပးရန္ ကန္ထ႐ိုက္ထပ္ရေခ်ရာအလြန္ ဝမ္းသာလွသည္။အေမကို ေဆးကုေပးေနေသာသမားေတာ္မွာ နာမည္အရ ဗုဒၶဟူးနာမ္ျဖစ္သည္။ ဆရာႏွင့္ စကားစပ္မိရာ ဆရာမွနာမည္ေပးမွားလွ်င္ အက်ိဳးေပးနည္းတတ္ေၾကာင္း။
သူ႔မွာ တနလၤာသား ျဖစ္ရက္ႏွင့္ သူေမြးဖြားခ်ိန္တြင္႐ြာ၌ဇာတ္လာကေသာ ဇာတ္မင္းသားအမည္ကို အလြယ္မွည့္လိုက္ရာနာမည္ႏွင့္ေမြးေန႔လြဲေၾကာင္းေျပာျပမွ ဆရာမွာ တနလၤာသားမွန္းသိရေခ်ရာ အလြန္ဝမ္းသာလွသည္။
2018 ဇြန္လ ပထမဝါဆိုလျပည့္ အဖိတ္ေန႔ညတြင္ အေဖေလျဖတ္ရာ ကိုယ္တစ္ျခမ္းေသသြားသည္။ စကားမေျပာႏိုင္ ပါး႐ြဲ႕သြားသည္။ အခ်ိန္ကား ညသန္းေခါင္ေက်ာ္တစ္နာရီ။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။လက္ထဲတြင္ ဆရာေဖာ္စပ္ထားေသာေသြးက်ေဆးရွိသည္။ “
ဒီေဆးက ပုံမွန္ေလးျပားေသာက္ရတယ္ကြ။ ေလျဖတ္ရင္ အျမန္ဆုံး ဆယ့္ႏွစ္ျပားအထိတိုက္ ပကတိ ျပန္ေကာင္းတယ္” ဟူေသာစကား ျပန္သတိရလ်က္ေျခာက္ျပား တိုက္ခ်လိုက္သည္။ဘယ္ Taxi သမားဖုန္းမွ် ဆက္မရသျဖင့္ေသာကေပြခ်ိန္တြင္ အေဖမွ “ဟ
ငါျပန္ေကာင္းသြားၿပီ” ဆိုလ်က္လမ္းထေလွ်ာက္ျပရာ ဝမ္းသာသည္မွာဆိုဖြယ္ရာမရွိ။ေဆးေသာက္အၿပီးဆယ္မိနစ္အတြင္း ေလျဖတ္ညာျခမ္းေသရာမွ ျပန္ေကာင္းသည္မွာ ယုံစရာမရွိ။ သီတင္းကြၽတ္တြင္ အေဖမွာ ႏွလုံးေရာဂါထျဖစ္သည္။ 2016 မွ ေဟာကိန္းမ်ားကား မွန္ေနၿပီတည္း။
တနလၤာသားဆရာကိုပင္ ယုံၾကည္စြာအပ္ႏွံရာ သုံးလေက်ာ္တြင္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေလသတည္း။ ၂၀၁၉ သို႔ေရာက္လာသည္။ မိုးရာသီတြင္ဆင္တုပ္ေကြး ျဖစ္ေလေသာ္ လြန္စြာဒုကၡမ်ားၾကေလသည္။အဖ်ားေပ်ာက္လွ်င္ေသာ္မွ ရက္သတၱပတ္ႏွင့္ခ်ီ အခ်ိဳ႕မွာ လႏွင့္ခ်ီေအာင္ အဆစ္အျမစ္မ်ားကိုက္ၾကရာ ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ႏွင့္အလြန္ဆိုးလွသည္။
တစ္ည ေက်ာင္းတက္ရင္းမွ ေက်ာ႐ိုးထဲ စိမ့္ၿပီးခ်မ္းကာ အဆစ္အျမစ္မ်ာမွတူျဖင့္ထုထားသလို ကိုက္ခဲလာေခ်ရာငါေတာ့ ဆင္နင္းခံရပဟ ဟု ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိသည္ ။ေက်ာင္းမွအျပန္ ဆရာ့ဆီေျပးေခ်ရာဆရာမွ “ကြမ္း႐ြက္ကို
ေလးညႇင္းနဲ႔ခပ္က်က်ျပဳတ္ထားတဲ့ အရည္ပူ႔ပူေလးနဲ႔ငန္းနက္ေဆး မန္က်ည္းေစ့သုံးေစ့ကို တစ္ေန႔သုံးခါေသာက္ႏွစ္ရက္ဆိုေပ်ာက္ၿပီ” ဟုဆိုကာေဆးေပးသည္။ ဆရာေျပာသည့္အတိုင္း ေဆးေျခာက္ခါေသာက္အၿပီး အရွင္းေပ်ာက္သည္။
ငန္းနက္ေဆးအရသာမွာ ျပာမ်ားကိုလ်က္ေနရသကဲ့သို႔ရွိသည္။ ေနေကာင္းသြားမွ “ဆရာ ငန္းနက္ေဆးက ျပာေတြကို မ်ိဳခ်ေနရသလိုႀကီးဘာေတြနဲ႔ ေဖာ္ထားတာတုန္း” ဟုေမးမိရာ “ပဲေလွာ္ဖိုက ၾကပ္ခိုးကိုအေျခခံၿပီးေဖာ္တာေလကြာ။
ၾကပ္ခိုးကကူးစက္ပိုးေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အဖ်ားေရာဂါနဲ႔ေနာက္ဆက္တြဲ အဆုတ္နဲ႔ႏွလုံးကိုထိခိုက္တာေတြကို ကုတဲ့ေနရာမွာဝိဇၨာကိုးကြ”ဆရာ ဒါဆို တုပ္ေကြးမိရင္ ၾကပ္ခိုးစားလို႔ေပ်ာက္သလား”ေအး အသက္ပဲ ေပ်ာက္လိမ့္မယ္။ေဆးေဖာ္တဲ့အခါမွာ သုံးရတဲ့အမယ္တိုင္းမွာ ေဒါသရွိတယ္။
အဲ့ဒီေဒါသကိုအဂၤလိပ္လို Side Effect ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးလို႔ေခၚတယ္။ေဆးေဖၚတဲ့အခါ ေဆးဟာအဆိပ္မျဖစ္ရေအာင္ ေဒါသကို သတ္ရတယ္။ ေဒါသသတ္တာကို ကြၽမ္းက်င္မွသာေဆးဆိုတာ ဥပါဒ္ကင္းတယ္။ ဗိဇပ္႐ြက္ေတြ ေလာက္ေသ႐ြက္ေတြၾကားဖူးနားဝနဲ႔ျပဳတ္ေသာက္တာဟာလည္း သိပ္အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။ေဒါသမသတ္ထားေတာ့ဆိုးက်ိဳးရွိတယ္။
လြန္ရင္အဆိပ္ျဖစ္တာခ်ည္းပဲ။ တစ္ခါ ကာလ ေဒသ ပေယာဂ အားလုံးကို ႏႈိင္းခ်ိန္ၿပီး တြက္ဆရျပန္တယ္။မခ်ိန္ဆတတ္ရင္ လ်က္ဆားမွားေပးေတာင္ ေသၿပီး လူသတ္သလို ျဖစ္တတ္တယ္ ဆိုတာမွတ္ထား။ ဒါေၾကာင့္ ငါကလူနာကို ကိုယ္ေတြ႕မစစ္ၾကည့္ဘဲေဆးတစ္မႈန္ေတာင္ မေပးခ်င္တာ။
ေဆးလာဝယ္တိုင္း လူနာမပါဘဲေရာင္းရရင္ ငါတို႔တိုင္းရင္းေဆးဆရာဆိုတာ လမ္းေဘးက စပ္ေဆးေရာင္းသမားနဲ႔ ဘာမ်ားထူးေတာ့မွာလဲကြ”ဟု ဆုံးမေခ်ရာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ထင္ရာျပဳတ္ေသာက္ေသာအေလ့ကိုအလြန္တုန္လႈပ္မိေလသည္။
၂၀၁၉ဒီဇင္ဘာတြင္ ဝူဟန္ၿမိဳ႕ကပ္ဆိုက္သည္။ ဇန္နဝါရီတြင္ဆရာမွ “မင္းတို႔ ဂ်င္းပါးပါးေလးကိုႏွစ္ရွပ္ ဝတဲ့လူဆို သုံးရွပ္ လွီးဂ်င္းနဲ႔မုန႔္လုပ္ထန္းလ်က္အနီခဲတစ္ခဲကို ဖန္ခြက္ထဲထည့္ ေရေႏြးပြက္ပြက္ဆူ ေလာင္းထည့္ ၿပီးအုပ္ထား။ထန္းလ်က္ေပ်ာ္ရင္ လွ်ာအပူ မေလာင္ေလာ
က္ေတာ့တဲ့ အပူခ်ိန္ေလးမွာေသာက္ခ်လိုက္။ မနက္ေစာေစာ ႏိုးတာနဲ႔ေသာက္။ ေဆးဆိုတာ သူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူ ေသာက္မွစြမ္းတာမ်ိဳး။ဒါကအေကာင္းဆုံး ကာကြယ္ေဆးပဲ။” ဟု သတိေပးရာရွင္မထီးတန္ေဆာင္းမွ ေဟာကိန္းကိုသတိရလ်က္မင္သက္မိေလသည္။
“ဆရာ ေရာဂါျဖစ္ရင္ေကာ ဘယ္လိုကုမလဲ။” ဟု ေမးရာ ဆရာကရယ္လ်က္ “ေဒသနာနည္းအရ ေတြးဆရင္လြယ္လြယ္ေလးပဲကြာ ေဆးခ်က္က။ ေတာင္သာသမားတိုင္းလက္ထဲရွိတဲ့ေဆးပါပဲ။ ငန္းနက္ေဆးေပါ့ကြ။
႐ုတ္တရက္ဆုံးျဖတ္ရင္
အပူနာလို႔ထင္ေအာင္ ကပ္ေရာဂါျဖစ္ေစတဲ့လမိုင္းေတြက မ်က္စိလွည့္ထားတယ္။ စျဖစ္တဲ့ဥတုကို ၾကည့္ရင္ အေအးကဲတဲ့ ေဆာင္းရာသီ။ ျမစ္ဖ်ားခံတဲ့ေဒသကိုၾကည့္ အေအးပိုင္းေဒသ။ဒါမင္းတို႔နားလည္ေအာင္
လူၿပိန္းနည္းနဲ႔ေျပာတာ။ ဥတုယွဥ္ အေအးနာ။ အဆုတ္နဲ႔ ႏွလုံးကို ထိခိုက္ၿပီး ေသေစတယ္။ ငါဆိုရင္ငန္းနက္ေဆး နဲ႔ သုံးမယ္။ ကြမ္း႐ြက္ကို ဆားအရသာေပၚ႐ုံထည့္ ခပ္က်က်ျပဳတ္တာနဲ႔ေသာက္ရင္ ေပ်ာက္ၿပီ။မွန္းေျပာတာေလ။ ငါမွလူနာ မေတြ႕ဖူးဘဲ။
ငါတို႔ျမန္မာသမားေတာ္ေတြဆီဒီေရာဂါသည္ တစ္ေယာက္မွ မလာဘူး။စိတ္ခ် လက္ခံကုရင္ အစိုးရမင္းမ်ားက ေထာင္ခ်လိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့တိုင္းရင္းေဆးနဲ႔ ကုခြင့္မရွိဘူး။
ငါမွမဟုတ္ ဂႏၶမာဒနေတာင္မွာေနတဲ့ ေဆးဝိဇၨာေတြ ဆင္းကုလည္း ကုခြင့္မရွိဘဲ ကုတယ္ဆိုၿပီးအဖမ္းခံရမွာပဲ။ ကံေတြေပါ့ကြာ ” ဟု ရယ္လ်က္ေျပာေခ်ရာ ရွင္မထီးတန္ေဆာင္းမွ အဖိုးအိုကိုသာျပန္ျမင္ေယာင္မိကာၾကက္သီးထမိေလသတည္း။
ကြၽန္ေတာ္ကား ငန္းနက္ေဆးႏွစ္ဘူးကိုေဆာင္လ်က္ ၿခံတြင္ ကြမ္း႐ြက္မ်ားကို ေရေလာင္းလ်က္ မနက္တိုင္းဂ်င္းျပဳတ္ရည္ ေသာက္ကာ ၿခံျပင္မထြက္ဘဲ ေန႔ရက္မ်ားကို ျဖတ္သန္းေနရေလသတည္း။
COVID 19 လြန္ေသာ္
မည္သူႏွင့္ျပန္အေတြ႕ခ်င္ဆုံးနည္းဟု ေမးလွ်င္၂၀၁၆ ဇြန္လ မိုးေလႀကီးေသာညတြင္ေ႐ႊတိဂုံဘုရား တနဂၤေႏြေထာင့္တြင္ဆုံဆည္းခဲ့ၿပီး ရွင္မထီးတန္ေဆာင္းတြင္စကားေျပာခြင့္ရခဲ့ေသာ အဖိုးႏွင့္ျပန္ဆုံခ်င္ပါသည္ဟုသာ။
ႀကဳံသိၾကားေတြ႕သမွ်က ဒါအကုန္ပဲ။ ကဲ ဝိုင္းဆဲလို႔ရၿပီ။ ဘာမွမေမးနဲ႔။ ဘာမွမေျဖဘူး။ဘာမွလည္းမသိဘူး။ မွတ္ခ်က္။ ဂ်င္းထန္းလ်က္ျပဳတ္ရည္သည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မ်ားႏွင့္လုံးဝလုံးဝမတည့္ပါ။
ခရက္ဒစ္ Min Aung Khant Zaw
Unicode
ရှင်မထီး တန်ဆောင်းမှ အဖိုးအိုရဲ့ ကြိုတင်ဟောကိန်းတွေက ရောဂါအတွက် အမှန်ဖြစ်နေပြီလား
ဤစာ ကိုရေးရန် ရက်ပေါင်းများစွာ ချီတုံချတုံ ဖြစ်ခဲ့သည်။ အရူးစာရင်း လူယုတ်မာစာရင်း ကြပ်မပြည့်သူစာရင်း တစ်ဖက်ပိတ်စာရင်း သွင်းကာ အလှောင်ခံရမည်ကိုလည်း ကောင်းစွာသိထားပါသည်။
ဤစာကို မြင်တွေ့ကြားသိခဲ့ရသည့် အတိုင်းသာ ရေးပါသည်ဟု ကျိန်ဝံ့ပါသည် ဘာသာရေးယုံကြည်သက်ဝင်ခြင်း နှင့်လည်း နည်းနည်းမျှမသက်ဆိုင်ကြောင်း ဦးစွာပြောလိုပါသည်။
၂၀၁၆ တုန်းက ဖြစ်ပါသည်။ ထိုစဉ်က ကျွန်တော်သည် ငွေကြေးကြပ်တည်း ရည်းစားနှင့်ကွဲနေစဉ် ကြံရာမရဖြစ်ကာ ရွှေတိဂုံဘုရား ညတိုင်းသွားနေချိန်ဖြစ်ပါသည်။ဘာသာမဲ့ သိပ္ပံသမားများအနေဖြင့် ကြည့်သော် ကျွန်တော်မှာ ဒုက္ခများချိန် ဘုရားရှိခိုးသော ဉာဏ်ပညာနုံနဲ့သူသာဖြစ်ချိမ့်မည်။
ဉာဏ်ပညာကြီးမြင့်သူ အဆင့်မြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာများအမြင်အရကြည့်လျှင် လောကဓံကို ကြံ့ကြံ့မခံဘဲ သက်ရှိ ထင်ရှားမရှိတော့သော ဘုရားကို အလကားနေအလကားဂျီတိုက်ပူဆာ နေသူ ဖြစ်ချိမ့်မည်။
သို့သော် မည်သူတွေမည်ကဲ့သို့ မြင်ခြင်း ဆိုသည့်ကိစ္စထက် စိတ်ဆင်းရဲနေချိန်တွင် ရွှေတိဂုံဘုရားကို ဖူးမြင်ရလျှင်ပင် စိတ်ထဲ အနည်းငယ်သက်သာသဖြင့် သွားခြင်းသာဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံပါသည်အထက်ဖော်ပြပါဘာသာမဲ့များနှင့် ဉာဏ်ရည်မြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များ
နှစ်ဘက်စလုံးက ဝိုင်းဆဲလျှင်လည်း စောဒကတက်စရာမရှိ ငုံ့ခံရမည်သာ ဖြစ်ကြောင်းလည်း ပြောလိုပါသည်။မိုးတွင်းကာလကြီးလည်း ဖြစ်ပါသည်။ ထုံးစံအတိုင်း ဘုရားရှိခိုး ပုတီးစိတ်မေတ္တာပို့ အမျှဝေပြီးချိန်တွင် မိုးသည်းထန်စွာရွာနေပါသည်အချိန်ကား ည ရး၀၀ ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
ညဘက်လည်းဖြစ် မိုးလည်း များသဖြင့် ဘုရား ပေါ်တွင် လူအလွန်ကျဲပါးနေပါသည်။ရး၃၀ အထိ မိုးမတိတ်သဖြင့် ဆက်မစောင့်တော့ဘဲ ထီးဖွင့်ကာ တန်ဆောင်းထဲမှ ထွက်လာပါသည်။တနင်္ဂနွေထောင့်အနီးတွင် မိုးရေထဲ စိုရွှဲကာ ထီးမပါသော အဘိုးအိုတစ်ဦး တရွေ့ရွေ့သွားနေသည်ကို တွေ့ရပါသည်
ရင်ပြင်တော်ရှိကျောက်ပြားများမှာ မိုးရေတို့ဖြင့် စိုရွှဲနေရာ ချော်လဲမည်စိုးသဖြင့် အဘိုးအိုဆီသွားကာ ထီးမိုးပြီးဖေးမပေးပါသည်။ အဘိုးအိုမှာ ရုပ်ရည် အလွန်သန့်ပြီး ဆွေကြီးမျိုးကြီးမှန်း သိသာသည်။
ဘယ်သွားချင်သလဲလိုက်ပို့ပေးပါရစေဟုပြောရာ ရှင်မထီးတန်ဆောင်း သွားချင်သည်ဟု ပြောသဖြင့်လိုက်ပို့ခဲ့ပါသည်ရှင်မထီးတန်ဆောင်း အရောက်တွင် မိုးပိုသည်းလာသဖြင့် ခဏနားရပါသည်။ တန်ဆောင်းထဲတွင် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်သာရှိပါသည်။
ကျွန်တော့မှာစိုရွှဲနေသလောက် အဘိုးအို၏ အဝတ်အစားများမှာ ရုတ်တရက်ကြီး ခြောက်သွေ့သွားသည်ကို မြင်ရသည်ဖြစ်ရာ စိတ်ထဲ ခြောက်ခြားမိလာပါသည်။
နှာခေါင်းတွင်လည်း အမည်မတပ် နိုင်သော အမွှေးနံ့တစ်မျိုးကို ရလာသည်ဖြစ်ရာ ကျွန်တော့မှာ အကြောက်လွန်ပြီး နဖူးမှ ချွေးစေးများပါပြန်လာပါသည်။
အဘိုးအိုမှာ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ကာဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်ပြီး “ငါ့နှယ်ကွာ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် ငါ့ကိုသရဲထင်ပြီးကြောက်တာ မင်းပဲရှိတယ်။ သရဲ မဟုတ်ပါဘူးကွ။ လူစစ်စစ်ပါ။ဒီမှာ အရိပ်ထွက်ပါတယ်ကွလူစစ်စစ်မှ ဗေဒင်ဆရာပါကွာ။
ကဲမိုးလည်းသည်းနေတော့မင်းမေးချင်ရာမေး။ ငါလည်းသိသလောက်ပြန်ဖြေမယ်”ဟုဆိုပါသည်။ ကွန်တော်လည်း အဘိုးအိုမှာလူဖြစ်သည် ဆိုသည်ကို ဇဝေဇဝါနှင့် လက်ခံရလေသတည်း။
စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် “ကဲ မေးမယ်အဘိုးရာ။ အတော်ပဲ။ ဒါပေမဲ့ မမေးခင် လာဘ်အရင်တင်မယ်”ဟုဆိုကာ ငါးထောင်တန်တစ်ရွက်ကိုလက်နှစ်ဖက်နှင့်တရိုတသေ ကမ်းပေးပါသည်
အဘိုးအို “မေးခွန်းငါးခု မေးလို့ရတယ်” ကျွန်တော် “နံပါတ်တစ် ကျွန်တော့် အချစ်ရေးအကြောင်းပြောပါ” အဘိုးအို “မင်းပြတ်သွားတဲ့ရည်းစားနဲ့ရေစက်ကုန်သွားပြီ။ နောက်ဆက်တွဲမမေးနဲ့မဖြေဘူး။
မင်းရမဲ့ မိန်းမကသူမဟုတ်ဘူး။ ဒါပဲမှတ်ထား”ကျွန်တော် “နံပါတ်နှစ် ကျွန်တော် စုထားတာလေးနဲ့အိမ်ဆောက်တာ အကြွေး သိန်းနှစ်ရာတင်နေတယ်။
ရေနံဈေးကျလို့ အလုပ်မရှိဘူးနားနေရတယ်။ ဒီဒုက္ခကနေ ဘယ်တော့လွတ်မှာလဲ” အဘိုးအို “နောက်တစ်ပတ်လောက်ဆိုသီလဝါက ရေနံကုမ္ပဏီက မင်းကိုပြန်ဆက်သွယ်ပြီး အလုပ်အပ်လိမ့်မယ်။
့ စားဖို့သော့ မပူရဘူး။ ၂၀၁၇ နှစ်လပိုင်းကုန်မှပင်လယ်ထဲက သဘာဝဓာတ်ငွေ့တွင်းမှာမင်းကန်ထရိုက်ပြန်ရမယ်။အကြွေးအားလုံးက ၂၀၁၇ သီတင်းကျွတ်မှာ ပြေလည်ပြီးစုမိမယ်။ နောက်ထပ် ကန်ထရိုက်အသစ်လည်းထပ်ရမယ်။
ဒါပဲ ထပ်မမေးနဲ့”ကျွန်တော် “နံပါတ်သုံး ကျွန်တော့်အဖေနဲ့အမေရဲ့ကျန်းမာရေး” အဘိုးအို”မင်းအမေ လမ်းမလျှောက်နိုင်အောင်နာကျင်ကိုက်ခဲလိမ့်မယ်။ ၂၀၁၉ ရောက်မှ သက်သာမယ်။ မင်းအဖေက ၂၀၁၈ ဝါဆိုမှာ လေဖြတ်ပြီး ညာတစ်ခြမ်းသေမယ်။
တနင်္လာသားတိုင်းရင်းသမားတော်ဆေးနဲ့ အရှင်းပျောက်မယ်။ သီတင်းကျွတ်ရင်နှလုံးရောဂါဖြစ်လိမ့်မယ်။ အဲဒီ တနင်္လာသားဆရာကိုပဲအပ်။ သူကုမှ ပျောက်မှာ။သူကမှတကယ့်မင်းတို့မိသားစုကိုကယ်ဆယ်မဲ့ သမားတော်ပဲ။
သူ့ကိုလိုက်ရှာ” ကျွန်တော် “မေးခွန်းနံပါတ်လေး မြန်မာပြည်ဟာဒီအစိုးရသက်တမ်း ငါးနှစ်အတွင်းကြီးပွားဖို့ရှိလား” အဘိုးအို“ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ တိုးတက်မယ်။ တခါတလေ တန့်နေသလိုတောင်ရှိလိမ့်မယ်။ ၂၀၁၉ နဲ့ ၂၀၂၀ ဟာမြန်မာပြည်နဲ့ တစ်ကမ္ဘာလုံး အတွက်သရောကြီးခိုင်းတဲ့ ကာလပဲ။၂၀၁၉ မိုးကာလမှာ အဆစ်အမြစ်တွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ကိုက်ခဲတဲ့ကူးစက်ရောဂါဖြစ်လိမ့်မယ်။
ဒါဟာရှေ့ပြေးပဲ။
၂၀၁၉ ကုန်လို့ ၂၀၂၀ စတာနဲ့တစ်ကမ္ဘာလုံး နေရာအနှံ့ကူးစက်မြန် ကပ်တစ်ခုဆိုက်လိမ့်မယ်။ အသေအပျောက်လည်းများပြီးကုသဆေးရော ကာကွယ်ဆေးပါလွယ်လွယ်နဲ့ရှာမတွေ့ဘဲမျက်စိလည်အောင်ဖြစ်လိမ့်မယ်။
ကမ္ဘာနဲ့ချီကပ်ဆိုက်လို့ မြန်မာပြည်လည်းမရှောင်နိုင်ပဲ စီးပွားရေးသိပ်ထိခိုက်မယ်” ကျွန်တော် “နံပါတ်ငါး မေးခွန်းပါ။အဲ့ဒီရောဂါကိုကုစရာဆေး မရှိဘူးလား။” အဘိုးအို”မဖြေသင့်တဲ့ မေးခွန်းပဲ။
အနောက်တိုင်းဆေးပညာကတော့ ဆေးပေါ်ဖို့အချိန်ကြာလိမ့်မယ်။ တိုင်းရင်းသမားတော်တွေကလည်း ဒါကို အပူနာလို့ ကောက်ချက်မှားချကြလိမ့်မယ်။
အပူနာ အအေးနာ အပူအအေးရောထွေးနာသုံးမျိုးအနက် ဒါဟာ အအေးနာဖြစ်တယ်။ အအေးနာမှာမှ ဥတုယှဉ် အအေးနာဖြစ်တယ်။တိုင်းရင်းဆေးမှာ ဒေသနာနည်းအရကြပ်ခိုးကို အခြေခံပြီးဖော်ထားတဲ့ဆေးကို ကွမ်းရွက်ပြုတ်ရည်ကျကျမှာ
ဆားအရသာပေါ်ရုံခပ်ပြီးသောက်ရောဂါပြင်းရင်တောင် တစ်ပတ်ကျော်ရင် အရှင်းပျောက်လိမ့်မယ်။မဖြစ်စေချင်ရင် ဂျင်းကို ထန်းလျက်နဲ့ပြုတ်သောက်။ ဆင်ဆင်ခြင်ခြင်နေ။ ဒါပေမဲ့ မင်းဒီဆေးနည်းကို တစ်လောကလုံးကဲ့ရဲ့ကြလိမ့်မယ်။
ပါးစပ်ပိတ်ထားဂန္ဓမာဒနတောင်မှာနေတဲ့ ဆေးလူတွေကိုပြောပြလိုက်တာနဲ့မင်းကိုဝိဇ္ဇာတွေဖော်ပေးတဲ့ဆေးတောင် ဓာတ်ခွဲခန်းက ထွက်လာတာ မဟုတ်ခဲ့ရင် မြောင်းထဲလွှင့်ပစ်ခံရမဲ့ သိပ္ပံကမ္ဘာကြီးမှာ မင်းလူရူးမဖြစ်စေနဲ့။
မေးခွန်းလည်း ငါးခု ပြည့်ပြီ။ အဘိုးလည်းပြောစရာကုန်ပြီ” ကျွန်တော် “အဘိုး ယတြာလေးမစအုံးလေ” အဘိုးအို (ဟားတိုက်ရယ်လျက်) “လူလည်လေး ယတြာပေးမယ်။
ရော့မင်းပေးခဲ့တဲ့ ငါးထောင်တန် ပြန်ယူသွား။ ဆောင်ထား။ သီတင်းကျွတ်ရင် ကြိုက်တဲ့ဘုရားစေတီမှာ လှူလိုက်။ တစ် လင်ရှိမယား မပြစ်မှားဘဲ ဒုသနသောကိုရှောင်။ နှစ် အရက်သေစာမသောက်စားနဲ့။ သုံး အမဲသားနဲ့ကျွဲသား နှစ်မျိုးရှောင်။
ရယ်ရတဲ့ ကလေး။ တောင်းလို့ရတာအများကြီးရှိရက်နဲ့ ယတြာလေးပဲတောင်းတယ်။ရွှေတိဂုံဘုရားပေါ်မှာတောင် သရဲခြောက်တယ်လို့ ထင်တဲ့လူမိုက်လေး” ကျွန်တော် “အဘိုးနာမည်နဲ့လိပ်စာလေး” အဘိုးအို”မေးခွန်းငါးခု ပြည့်ပြီလေ။မဖြေတော့ဘူး။ မသိချင်နဲ့တော့။ကဲ
အဘိုးပုတီးစိတ်မယ် ပြန်တော့” ကျွန်တော် အဘိုးအိုကို ကန်တော့ကာနှုတ်ဆက်သည်။ ရှင်မထီးတန်ဆောင်းဝတွင် ထီးဖွင့်ပြီးပြန်လှည့်ကြည့်သော် အဘိုးအိုမှာမရှိတော့။ ပြန်ဝင်ပြီးလိုက်ရှာသည်။
တန်ဆောင်းတစ်ခုလုံးတွင် အရိပ်ပင်မတွေ့။အမွှေးနံ့ကား သင်းပျံ့ပျံ့ ကျွန်တော်တွေ့ခဲ့သည်မှာ လူလော နတ်လော သိုက်ကလော ဝိဇ္ဇာဓိုရ်လောယနေ့အထိမသိ။မကောင်းဆိုးဝါးတော့မဖြစ်တန်ရာ။
နောက်တစ်ပတ်ကြာသော်
PUMA Energy မှ Single Line Diagram များ ဆွဲရန်အလုပ်ရသည်။ ၂၀၁၇ မတ်လဆန်းတွင် TOTAL ၏ရတနာ ကမ်းလွန်တွင် အလုပ်ကန်ထရိုက်တစ်ခု ရခဲ့သည်။အောက်တိုဘာ လဆန်းတွင် ရှိသမျှအကြွေးအားလုံး ကြေခဲ့သည်။
Offshore Platform များကို 3D ပုံဆွဲပေးရန် ကန်ထရိုက်ထပ်ရချေရာအလွန် ဝမ်းသာလှသည်။အမေကို ဆေးကုပေးနေသောသမားတော်မှာ နာမည်အရ ဗုဒ္ဓဟူးနာမ်ဖြစ်သည်။ ဆရာနှင့် စကားစပ်မိရာ ဆရာမှနာမည်ပေးမှားလျှင် အကျိုးပေးနည်းတတ်ကြောင်း။
သူ့မှာ တနင်္လာသား ဖြစ်ရက်နှင့် သူမွေးဖွားချိန်တွင်ရွာ၌ဇာတ်လာကသော ဇာတ်မင်းသားအမည်ကို အလွယ်မှည့်လိုက်ရာနာမည်နှင့်မွေးနေ့လွဲကြောင်းပြောပြမှ ဆရာမှာ တနင်္လာသားမှန်းသိရချေရာ အလွန်ဝမ်းသာလှသည်။
2018 ဇွန်လ ပထမဝါဆိုလပြည့် အဖိတ်နေ့ညတွင် အဖေလေဖြတ်ရာ ကိုယ်တစ်ခြမ်းသေသွားသည်။ စကားမပြောနိုင် ပါးရွဲ့သွားသည်။ အချိန်ကား ညသန်းခေါင်ကျော်တစ်နာရီ။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ။လက်ထဲတွင် ဆရာဖော်စပ်ထားသောသွေးကျဆေးရှိသည်။ “
ဒီဆေးက ပုံမှန်လေးပြားသောက်ရတယ်ကွ။ လေဖြတ်ရင် အမြန်ဆုံး ဆယ့်နှစ်ပြားအထိတိုက် ပကတိ ပြန်ကောင်းတယ်” ဟူသောစကား ပြန်သတိရလျက်ခြောက်ပြား တိုက်ချလိုက်သည်။ဘယ် Taxi သမားဖုန်းမျှ ဆက်မရသဖြင့်သောကပွေချိန်တွင် အဖေမှ “ဟ
ငါပြန်ကောင်းသွားပြီ” ဆိုလျက်လမ်းထလျှောက်ပြရာ ဝမ်းသာသည်မှာဆိုဖွယ်ရာမရှိ။ဆေးသောက်အပြီးဆယ်မိနစ်အတွင်း လေဖြတ်ညာခြမ်းသေရာမှ ပြန်ကောင်းသည်မှာ ယုံစရာမရှိ။ သီတင်းကျွတ်တွင် အဖေမှာ နှလုံးရောဂါထဖြစ်သည်။ 2016 မှ ဟောကိန်းများကား မှန်နေပြီတည်း။
တနင်္လာသားဆရာကိုပင် ယုံကြည်စွာအပ်နှံရာ သုံးလကျော်တွင် သက်သာပျောက်ကင်းလေသတည်း။ ၂၀၁၉ သို့ရောက်လာသည်။ မိုးရာသီတွင်ဆင်တုပ်ကွေး ဖြစ်လေသော် လွန်စွာဒုက္ခများကြလေသည်။အဖျားပျောက်လျှင်သော်မှ ရက်သတ္တပတ်နှင့်ချီ အချို့မှာ လနှင့်ချီအောင် အဆစ်အမြစ်များကိုက်ကြရာ ထော့နဲ့ထော့နဲ့နှင့်အလွန်ဆိုးလှသည်။
တစ်ည ကျောင်းတက်ရင်းမှ ကျောရိုးထဲ စိမ့်ပြီးချမ်းကာ အဆစ်အမြစ်မျာမှတူဖြင့်ထုထားသလို ကိုက်ခဲလာချေရာငါတော့ ဆင်နင်းခံရပဟ ဟု ချက်ချင်းရိပ်မိသည် ။ကျောင်းမှအပြန် ဆရာ့ဆီပြေးချေရာဆရာမှ “ကွမ်းရွက်ကို
လေးညှင်းနဲ့ခပ်ကျကျပြုတ်ထားတဲ့ အရည်ပူ့ပူလေးနဲ့ငန်းနက်ဆေး မန်ကျည်းစေ့သုံးစေ့ကို တစ်နေ့သုံးခါသောက်နှစ်ရက်ဆိုပျောက်ပြီ” ဟုဆိုကာဆေးပေးသည်။ ဆရာပြောသည့်အတိုင်း ဆေးခြောက်ခါသောက်အပြီး အရှင်းပျောက်သည်။
ငန်းနက်ဆေးအရသာမှာ ပြာများကိုလျက်နေရသကဲ့သို့ရှိသည်။ နေကောင်းသွားမှ “ဆရာ ငန်းနက်ဆေးက ပြာတွေကို မျိုချနေရသလိုကြီးဘာတွေနဲ့ ဖော်ထားတာတုန်း” ဟုမေးမိရာ “ပဲလှော်ဖိုက ကြပ်ခိုးကိုအခြေခံပြီးဖော်တာလေကွာ။
ကြပ်ခိုးကကူးစက်ပိုးကြောင့်ဖြစ်တဲ့ အဖျားရောဂါနဲ့နောက်ဆက်တွဲ အဆုတ်နဲ့နှလုံးကိုထိခိုက်တာတွေကို ကုတဲ့နေရာမှာဝိဇ္ဇာကိုးကွ”ဆရာ ဒါဆို တုပ်ကွေးမိရင် ကြပ်ခိုးစားလို့ပျောက်သလား”အေး အသက်ပဲ ပျောက်လိမ့်မယ်။ဆေးဖော်တဲ့အခါမှာ သုံးရတဲ့အမယ်တိုင်းမှာ ဒေါသရှိတယ်။
အဲ့ဒီဒေါသကိုအင်္ဂလိပ်လို Side Effect ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးလို့ခေါ်တယ်။ဆေးဖေါ်တဲ့အခါ ဆေးဟာအဆိပ်မဖြစ်ရအောင် ဒေါသကို သတ်ရတယ်။ ဒေါသသတ်တာကို ကျွမ်းကျင်မှသာဆေးဆိုတာ ဥပါဒ်ကင်းတယ်။ ဗိဇပ်ရွက်တွေ လောက်သေရွက်တွေကြားဖူးနားဝနဲ့ပြုတ်သောက်တာဟာလည်း သိပ်အန္တရာယ်များတယ်။ဒေါသမသတ်ထားတော့ဆိုးကျိုးရှိတယ်။
လွန်ရင်အဆိပ်ဖြစ်တာချည်းပဲ။ တစ်ခါ ကာလ ဒေသ ပယောဂ အားလုံးကို နှိုင်းချိန်ပြီး တွက်ဆရပြန်တယ်။မချိန်ဆတတ်ရင် လျက်ဆားမှားပေးတောင် သေပြီး လူသတ်သလို ဖြစ်တတ်တယ် ဆိုတာမှတ်ထား။ ဒါကြောင့် ငါကလူနာကို ကိုယ်တွေ့မစစ်ကြည့်ဘဲဆေးတစ်မှုန်တောင် မပေးချင်တာ။
ဆေးလာဝယ်တိုင်း လူနာမပါဘဲရောင်းရရင် ငါတို့တိုင်းရင်းဆေးဆရာဆိုတာ လမ်းဘေးက စပ်ဆေးရောင်းသမားနဲ့ ဘာများထူးတော့မှာလဲကွ”ဟု ဆုံးမချေရာ မြန်မာလူမျိုးတို့ထင်ရာပြုတ်သောက်သောအလေ့ကိုအလွန်တုန်လှုပ်မိလေသည်။
၂၀၁၉ဒီဇင်ဘာတွင် ဝူဟန်မြို့ကပ်ဆိုက်သည်။ ဇန်နဝါရီတွင်ဆရာမှ “မင်းတို့ ဂျင်းပါးပါးလေးကိုနှစ်ရှပ် ဝတဲ့လူဆို သုံးရှပ် လှီးဂျင်းနဲ့မုန့်လုပ်ထန်းလျက်အနီခဲတစ်ခဲကို ဖန်ခွက်ထဲထည့် ရေနွေးပွက်ပွက်ဆူ လောင်းထည့် ပြီးအုပ်ထား။ထန်းလျက်ပျော်ရင် လျှာအပူ မလောင်လော
က်တော့တဲ့ အပူချိန်လေးမှာသောက်ချလိုက်။ မနက်စောစော နိုးတာနဲ့သောက်။ ဆေးဆိုတာ သူ့အချိန်နဲ့သူ သောက်မှစွမ်းတာမျိုး။ဒါကအကောင်းဆုံး ကာကွယ်ဆေးပဲ။” ဟု သတိပေးရာရှင်မထီးတန်ဆောင်းမှ ဟောကိန်းကိုသတိရလျက်မင်သက်မိလေသည်။
“ဆရာ ရောဂါဖြစ်ရင်ကော ဘယ်လိုကုမလဲ။” ဟု မေးရာ ဆရာကရယ်လျက် “ဒေသနာနည်းအရ တွေးဆရင်လွယ်လွယ်လေးပဲကွာ ဆေးချက်က။ တောင်သာသမားတိုင်းလက်ထဲရှိတဲ့ဆေးပါပဲ။ ငန်းနက်ဆေးပေါ့ကွ။
ရုတ်တရက်ဆုံးဖြတ်ရင်
အပူနာလို့ထင်အောင် ကပ်ရောဂါဖြစ်စေတဲ့လမိုင်းတွေက မျက်စိလှည့်ထားတယ်။ စဖြစ်တဲ့ဥတုကို ကြည့်ရင် အအေးကဲတဲ့ ဆောင်းရာသီ။ မြစ်ဖျားခံတဲ့ဒေသကိုကြည့် အအေးပိုင်းဒေသ။ဒါမင်းတို့နားလည်အောင်
လူပြိန်းနည်းနဲ့ပြောတာ။ ဥတုယှဉ် အအေးနာ။ အဆုတ်နဲ့ နှလုံးကို ထိခိုက်ပြီး သေစေတယ်။ ငါဆိုရင်ငန်းနက်ဆေး နဲ့ သုံးမယ်။ ကွမ်းရွက်ကို ဆားအရသာပေါ်ရုံထည့် ခပ်ကျကျပြုတ်တာနဲ့သောက်ရင် ပျောက်ပြီ။မှန်းပြောတာလေ။ ငါမှလူနာ မတွေ့ဖူးဘဲ။
ငါတို့မြန်မာသမားတော်တွေဆီဒီရောဂါသည် တစ်ယောက်မှ မလာဘူး။စိတ်ချ လက်ခံကုရင် အစိုးရမင်းများက ထောင်ချလိမ့်မယ်။ ဒီတော့တိုင်းရင်းဆေးနဲ့ ကုခွင့်မရှိဘူး။
ငါမှမဟုတ် ဂန္ဓမာဒနတောင်မှာနေတဲ့ ဆေးဝိဇ္ဇာတွေ ဆင်းကုလည်း ကုခွင့်မရှိဘဲ ကုတယ်ဆိုပြီးအဖမ်းခံရမှာပဲ။ ကံတွေပေါ့ကွာ ” ဟု ရယ်လျက်ပြောချေရာ ရှင်မထီးတန်ဆောင်းမှ အဖိုးအိုကိုသာပြန်မြင်ယောင်မိကာကြက်သီးထမိလေသတည်း။
ကျွန်တော်ကား ငန်းနက်ဆေးနှစ်ဘူးကိုဆောင်လျက် ခြံတွင် ကွမ်းရွက်များကို ရေလောင်းလျက် မနက်တိုင်းဂျင်းပြုတ်ရည် သောက်ကာ ခြံပြင်မထွက်ဘဲ နေ့ရက်များကို ဖြတ်သန်းနေရလေသတည်း။
COVID 19 လွန်သော်
မည်သူနှင့်ပြန်အတွေ့ချင်ဆုံးနည်းဟု မေးလျှင်၂၀၁၆ ဇွန်လ မိုးလေကြီးသောညတွင်ရွှေတိဂုံဘုရား တနင်္ဂနွေထောင့်တွင်ဆုံဆည်းခဲ့ပြီး ရှင်မထီးတန်ဆောင်းတွင်စကားပြောခွင့်ရခဲ့သော အဖိုးနှင့်ပြန်ဆုံချင်ပါသည်ဟုသာ။
ကြုံသိကြားတွေ့သမျှက ဒါအကုန်ပဲ။ ကဲ ဝိုင်းဆဲလို့ရပြီ။ ဘာမှမမေးနဲ့။ ဘာမှမဖြေဘူး။ဘာမှလည်းမသိဘူး။ မှတ်ချက်။ ဂျင်းထန်းလျက်ပြုတ်ရည်သည် ကိုယ်ဝန်ဆောင်များနှင့်လုံးဝလုံးဝမတည့်ပါ။
ခရက်ဒစ် Min Aung Khant Zaw
